رتینوپاتی دیابتی: مکانیسم ایجاد و راهکارهای درمانی

مقدمه: امروزه دیابت به دلیل ایجاد عوارض و مشکلات عروقی، از جمله رتینوپاتی، نفروپاتی، نوروپاتی و مشکلات قلبی و عروقی به عنوان یک پاتولوژی جهانی توجه زیادی را به خود معطوف کرده است. رتینوپاتی دیابتی یکی از دلایل عمده ی نابینایی در بزرگسالان جهان محسوب می شود. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی شیوع این بیماری رو به افزایش است و مبتلایان به این بیماری تا سال 2030 دو برابر خواهند شد. رتینوپاتی دیابتی به دو نوع تکثیری و غیرتکثیری تقسیم می شود، و 50-20 درصد افراد مبتلا به دیابت در درازمدت به این عارضه مبتلا می شوند که اغلب از نوع تکثیری است. در این اختلال، به دلیل فعال شدن مسیرهای بیوشیمیایی وابسته به هیپرگلیسمی و در نهایت افزایش فاکتورهای استرس اکسیداتیو، التهاب و آسیب عصبی، نقص در مویرگ های شبکیه چشم ایجاد می شود که موجب کاهش بینایی و در نهایت نابینایی خواهد شد. در رتینوپاتی دیابتی و با تولید رو به افزایش رادیکال های آزاد و گونه های فعال اکسیژن، و هم چنین نقص در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی همراه است و بنابراین فلاونوئیدهای موجود در منابع گیاهی، به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی، می توانند در کاهش آسیب های ناشی از استرس اکسیداتیو در این بیماری موثر باشند. بر این اساس استفاده از گیاهان دارویی و جداسازی اجزای موثر و فعال این گیاهان از حیطه های مورد توجه در درمان بیماری هایی همچون دیابت و کاهش عوارض همراه آن می باشد. نتایج این تحقیقات می تواند راهی نوین در طراحی داروهای جدید با عوارض جانبی کمتر بگشاید.